Actie Lekker Kerstboom

Ik wed dat het de dag na pakjesavond in veel gezinnen zo geklonken heeft:
– ‘Schat, neem jij het pakpapier even mee naar buiten nu je toch gaat om een boom te kopen?’
– ‘Ja hoor is goed. Haal jij dan de kerstspullen van boven? Ik kon ze niet vinden.’
– ‘Ok. Maar ik leg ze altijd op dezelfde plek hoor, achterin de wandkast op de tweede.   Vergeet je trouwens niet om het oude laken achterin de auto te leggen? Tegen de naalden.’
– ‘Waar ligt ie?’
– ‘Ook op de tweede, achterin de wandkast. Kan je meteen de kerstspullen meenemen.’

Sint heeft zijn hielen nog niet gelicht of de volgende hemeltergende traditie dient zich aan: Het plaatsen van een boom… In huis. Naar mijn mening een uiting van duidelijke afkeer van plantaardigheid. Ik wed zelfs dat sommige Lekker dier veganisten er een hebben. Zij vinden het vreselijk dat er zoveel dieren ter slachtbank geleid worden onder het mom van kerstmis. Maar diezelfde diervriendelijke plantonaardigen hebben, voor de gezelligheid een spar of den staan, al dan niet of wel voorzien van kluit. En we noemen hem kerstboom.

Ik heb besloten om hier en nu een lans te breken voor de arme kerstboom. Deze boom kan zich namelijk niet verweren tegen het geweld dat hem aangedaan wordt. Eerst wordt hij uit de landelijke omgeving weggevoerd waar hij opgroeide. De ongelukkigsten worden letterlijk van hun roots ontdaan, ten dode opgeschreven door een kettingzaag. Daarna worden er twee houten plankjes onder getimmerd, betrokken van een al eerder overleden familielid.

Maar zelfs met kluit kan er niet gehoopt worden op een waardig optreden binnenshuis. Gebouwd op koude en daardoor altijd groen, wordt de boom nu geplaatst nabij kachel in een voor hem tropische omgeving. Omdat een gewone groene boom niet mooi genoeg bevonden wordt, moet er versiering aangebracht worden. Ballen worden met vreselijke ijzertjes om de takken heen gesnoerd. De piek wordt hardhandig op de top geplaatst. Tuutje te smal? Hup, bijsnijden met scherp mes. Slingers, kaarsen of lampen erin. En oh, plastic kunstsneeuw staat ook zo kek. Een chemisch kerstbomen eau de toilette maakt de boomontering compleet.

Zo’n kunstwerk zal dan toch wel mogen blijven? Niets is minder waar. De naam zegt het al ‘Kerstboom’. De resterende adventsweken mag hij ons interieur opleuken. Moe van de warmte slaat hij terug met het laten vallen van naalden. Vinnig zuigt de vrouw des huizes de bruine dingen op. Door de commotie dondert er een bal van de kalende tak en glasscherven overal. Stofzuiger wederom erbij. Even later toch weer gejank van een kind dat met zijn blote voeten in een over het hoofd geziene scherf is gaan staan. De bloederigheid die daarop volgt ontlokt woorden aan de aanwezigen die ver van de kerstgedachte afstaan. ‘Ik zal blij zijn als die kutboom er weer uitgesodemieterd kan worden.’ En zo degradeer je van kunst en kerst tot kale boom.

En dan is kerst voorbij. En net als Sinterklaas plots met zijn Pietenbende is verdwenen, worden de misbruikte en uitgedroogde postkerstbomen op straat gegooid. Menig boom zal door de gemeente zijn weg vinden naar de gemeentelijke vuilnisstort. Hier in het westen eindig je op een vuurstapel.

Heeft u nu toch wel een klein beetje medelijden met de boom die u binnen wil gaan slepen? Doe dan mee met mijn initiatief: Laat de boom daar waar hij hoort en zich het beste voelt – Lekker kerstboom –