Een mug hing zich te verzweven
Ontwaarde een weelderige plek
Bovenlip om iets te beleven
Met donzig haar de ideale plek
Warme droge afzuigkap
Om met zes knieën onder te buigen
Met zijn stekelige bloedzuigertap
Klaar om de stof te zuigen
Voldaan toen weer vertrokken
Door zwaarte wiebel en iets iebel
Laat eigenaar van de zwellende bult
Achter met een grootse kriebel
Over Kunstkopje
Verwondering en humor gebruik ik als uitgangspunt om de wereld begrijpelijk te maken. Door het woordgeknutsel wil ik daardoor wel eens uit de bocht vliegen. Maar u mag mij dan weer op weg helpen. Vind U mijn blogs leuk? Delen mag altijd... Enjoy
Dit bericht werd geplaatst in
Dagelijkse dilemma's,
Prozapriegel en getagged met
bloed,
mug,
neus,
prik. Maak dit favoriet
permalink.
Leuk…!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Doch hij lette niet op, het kleine beestje.
Een zware lucht woei bij zijn achterkant,
ze had niet gerekend op een kort feestje,
In een klap verstoord door de dikke ochtendkrant.
Leuk gedicht. (Y)
LikeGeliked door 1 persoon
Dank! En die afsluiter van jou mag er ook zijn 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Een ochtend ingeving terwijl ik hier achter een vlieg aanjoeg… 😀
LikeGeliked door 1 persoon