Ken je dat een wolkenoog
Die is best vaag
Want hangt zo hoog
Of jij zo laag
—
Wolkenoog die jou beziet
Wil je van licht beroven
Laat regen vallen en begiet
Symmetrisch beide ogen
Ach wolkenoog nu ben je weg
Ineens van t netvlies verdwenen
Uitgehuild met dikke pech
De zon is weer verschenen
Dit is op Rhythmics in creative self-examination herblogden reageerde: A poem made after my doodle
LikeLike
Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.
Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit / Bijwerken )
Je reageert onder je Google account. ( Log uit / Bijwerken )
Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit / Bijwerken )
Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit / Bijwerken )
Verbinden met %s
Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.
Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.
Dit is op Rhythmics in creative self-examination herblogden reageerde:
A poem made after my doodle
LikeLike