Slag werk!

Veel spelers van een instrument
Laat het ze niet horen
Zijn eigenlijk stikverwend
Wind in rug en niet van voren

De naam al van de Klari Nét
Een beetje tutten door een rietje
En Jan met den Trom Pet
Toet noch blaast dat melodietje

Ze flieren op wat dwars gefluit
Verre van enige discussie
Blijft toch kaal en iel geluid
Wat mist is de percussie

Sla je slag met kippenvel
Stokken om de hond te slaan
Tempo zit in iedere tel
Maar de speler is nooit opgestaan

Laatste actie Tsss Boem Ba
Trommel bekkens klinken sterk
Grote stilte volgt erna
Zit je met je naslagwerk

Met dank aan Hans van Heiningen
@hansnietanders6

Onzichtbaar daar

Ze is er wel als men goed kijkt
Net onder de oppervlakte
Zich in stilte en ledigheid verpakte
Ze is er wel als men goed kijkt
Kwetsbaar ontdaan van kleren
Juist ontsnapt aan pek en veren
Ze is er als men wíl kijken
Opgelucht net onder de oppervlakte

Met dank aan @hadesldv.
Zijn digitale kunst op Twitter: https://twitter.com/hadesldv?s=21&t=kG3eR8M2U0JMX8kvasyiYA

Potverpotje narcissen

De narcissen in t potje,
Houden eigenlijk niet van drukte,
Staan liefst alleen in t spotje,
Dat dat nou net niet lukte

Daar sta je dan in een bosje,
Gezamenlijk met enorme schroom,
Sex uit te venten met een blosje,
Op een kluitje met één droom

Alleen én n beetje botergeel,
Voldoende voor zelf gerichte liefde,
Steels strelend eigen steel,
Precies de narcist net bliefde

Met dank aan Sigrid Loenen
https://www.instagram.com/p/CpVUWeHMP9G/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Een boom uit het bos

‘Zo, ik ga’
Zei de boom tegen het bos
‘Al die tijd dat ik hier sta’
‘Ik kan nooit eens even los’

‘Weinigen die deze plek verlieten’
Zei het bos tegen de boom
‘‘T is gewoon om hier wortel te schieten’
‘Een soort van meedoen met de stroom’

‘Het is hier veel te druk’
Gaf de boom het bos repliek
‘Ik ga aan zure regen stuk’
‘Van dat alles word ik ziek’

‘Dan hier niet langer verzuren’
Mompelde het bos met een zucht
‘Misschien maar naar de buren’
‘Ver zicht en frisse lucht’

En zo nam de boom de wijk,
Naar een tuin om zich te bezinnen
Daar staat hij nu fier te kijk
Met uitzicht op jouw binnen

Met dank aan Sigrid Loenen die de tekening maakte voor dit gedicht. Bezoek haar op Instagram: https://instagram.com/sigridloenen?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Per se een fee

Kijk nou de Koene schoonheid

Gedragen op frêle vleugels

Door sterrenstof begeleid

Zonder spoor of zilveren teugels

Heksen zijn te lelijk en dom om

Een pompoen te betoveren

Waar draait het echter om dom

Prinsessen zijn er om te veroveren 

Laat iedereen maar fluisteren

De schaduw onthuld niet perse

N femme fatal om naar te luisteren 

Maar gewoon een mannenfee

Potloodventer

Sinds vandaag mag er drie dagen gestemd worden. Eigenlijk mocht dat al eerder maar dat mocht dan per brief, moest je wel in ieder geval zeventig jaar of ouder zijn en kwetsbaar. Inmiddels weten we dat die kwetsbare ouderen kwetsbaar met stembrieven omgaan want er zijn er al heel veel afgekeurd. Maar daar gaat dit stukje niet over.

Drie hele dagen om te kiezen. Dat komt doordat een bepaald stekelig piepklein ondingetje uit de wind gehouden moet worden. En daarom mogen wij zeer geëerde burgers, onder zeer gereguleerde omstandigheden, van ons democratisch toegewezen recht gebruik maken. We mogen de komende dagen zelfs de maatregel der maatregelen, de avondklok, negeren. Nog nooit was stemmen zó belangrijk. Uhm, ge- ont- maat- regeld. Streep gerust weg wat niet van toepassing is.

We mogen ons allen in bochten gaan wringen. Om een bolletje rood te kleuren van minieme afmetingen. Op een stuk papier met het formaat van een behoorlijk tafellaken, met heel veel bolletjes voor heel veel partijtjes. Goede kans dat de meeste bolletjesvullers al gestopt zijn bij de eerste lijst en daar al beginnen te kleuren gelijk een blijmoedige kleuter. Dat je dan vastzit aan weer vier jaar met een al eerder weggestuurd geval, dat vergeten we gewoon even. 

De overheid heeft in zijn alwetende goedheid besloten dat zij op gaat treden als een ware potloodventer. Zelfs mensen die een programma over bloot op tv willen boycotten, krijgen een persoonlijk rood geval uitgereikt. Handen vooraf desinfecteren, ding zelf pakken, want hygiëne en anders géén gekleur. De overheid is best wel streng geworden.

Hoe anders en onbevangen ging het er vier jaar geleden nog aan toe. Het potlood moest geheel duurzaam door meerdere mensen met ongewassen handen gebruikt worden. In het afgeschermde stemhokje mocht je vervolgens doen wat je meestal met een potlood doet als je nog een beetje nadenkt over je keuze: op kluiven, in je oor peuteren, door je van roos vergeven haar woelen en dat jeukende plekje even bewerken. En na de juiste keuze gemaakt te hebben, lekker het puntje bevochtigen met je tong om het rood in het bolletje te smeren. Diegene na jou, daar dacht je niet eens aan. De volgende potloodgebruiker herhaalde waarschijnlijk zonder veel scrupules de bovenstaande handelingen, onbewust overtuigd van een goedwerkend immuunsysteem. 

Het enige dat de vreugde wat temperde was dat vermaledijde kettinkje dat ik ooit eens met knoopjes erin aantrof. Iemand wilde mij de vrije potloodhandelingen ontzeggen, bedenk ik mij nu. Hoef ik nu niet meer aan te denken, want dat is al gedaan door de opper potloodventers. Het mondkapje helpt tegen kauwen, likken en spetteren bij onverhoopt niezen. Het hokje wordt na ieder bezoekje door een soort van vrijwillige toiletdame spik en span gewreven en met een glimlach aangeboden aan de volgende kleurdoos. En heb je dit achter de rug, heb je de vrijbrief drie dagen over straat te zwalken. Laat gewoon je potlood zien aan de controlerende agent… Wel het goede natuurlijk.

Mensen met vuurwerkangst? Hier wat tips voor de jaarwisseling

De jaarwisseling staat voor de deur. Hoe leuk vuurwerkliefhebbers het ook vinden om het nieuwe jaar knallend in te gaan, voor sommige mensen is het minder leuk. Daarom wat tips voor als u menselijk bent.

Veel mensen, vooral baby’s en jonge kinderen, zijn bang voor harde geluiden en knallen. Sommigen verstoppen zich door de stress of worden juist heel druk. In het ergste geval verwonden zij zichzelf.

Wat kunt u doen?

Om ervoor te zorgen dat iemand minder stressvol oud en nieuw ervaart, kunt u het volgende doen:

– Als u vreest dat de vuurwerk gooiende overlastgevende echt heel actief is, kunt u bij een arts vragen om medicatie. Wees voorzichtig, want er kunnen stoffen in zitten waarvan de overlastgevende wel verdoofd raakt, terwijl hij evengoed vuurwerk blijft aansteken.

– Zorg dat de potentiële vuurwerk overlastgever gechipt en geregistreerd is en zijn naam of badge om heeft voor het geval dat hij wegloopt. Indien er iets door hem vernield is kan de politie hem makkelijker vinden.

– Laat de vuurwerk gooier het liefst een plek opzoeken in zijn eigen huis waar hij zich compleet terug kan trekken.

– Beveel de overlastgever aan om deuren en ramen dicht te houden. Hij hoeft dan niet met TV of muziek het geluid van de knallen te camoufleren.

Schoonfamilie

Uiteraard kan het een en ander een voordeel opleveren. Daarom de volgende adviezen:
– Laat schoonfamilie op oudejaarsdag extra lang uit. Houd hen vooral niet aangelijnd tijdens het uitlaten, plotselinge harde knallen kunnen ervoor zorgen dat ze weg rennen.

– Wandel in een omgeving waar vooral harde knallen zijn. Das even zoeken, veel vuurwerk overlastgevers verblijven immers binnen.

– Blijf zelf rustig, uw schoonfamilie zal uw gedrag overnemen. Als u bang of gestrest overkomt, zal uw schoonfamilie aan u zien dat het geen gewone dag is.

– Leid uw schoonfamilie af door hen een bot of speeltje te geven.

Rare adviezen?

Denkt u op dit moment: ‘Wat een rare aanbevelingen’ ? Verdovende middelen aanvragen? Chippen en registeren? Binnenhouden en ramen en deuren dicht houden? Inderdaad, dit zijn de tips die ieder jaar gegeven worden aan bezitters van honden, katten, konijnen, vogels en paarden. Niet aan mensen die last hebben van vuurwerk. Want die moeten het gewoon leuk vinden en er maar tegen kunnen. Raar maar waar.

De omdraaiing en vuurwerk binnen afsteken ziet er inderdaad ook raar uit. Hoe komt het dan dat er eenzijdig zoveel moeite gedaan moet worden om de herrie en de klappen te ontlopen? Oplossing: iets meer rekening houden met de gevoelige mens en dier, binnen en buiten? Iedereen blij.

Fijn uiteinde.

Het originele artikel van het Zoetermeersdagblad is hieronder te lezen:

Artikel: https://zoetermeersdagblad.nl/algemeen/huisdieren-hier-wat-tips-voor-de-jaarwisseling

Wolkenoog

Ken je dat een wolkenoog

Die is best vaag

Want hangt zo hoog

Of jij zo laag

—

Wolkenoog die jou beziet

Wil je van licht beroven

Laat regen vallen en begiet

Symmetrisch beide ogen

—

Ach wolkenoog nu ben je weg

Ineens van t netvlies verdwenen

Uitgehuild met dikke pech

De zon is weer verschenen

Kunst Gunst

 

N kunstenaar legt,

Zn werk nooit uit,

Dat is N moet gezegd,

Vlag op N modderschuit.

 

Maar wat T denken,

 

Van Dze zenuwstrengen,

Met Vzelig bubbelmateriaal,

Klaar om zich te vermengen,

Met menig horrorverhaal.

 

O wie ben ik,

 

D rijmende poëet,

Die tegen beter weten in,

N dwarse gooi deed,

Aldus verstrikt in tussenzin.

 

 

Dierentuin Puin

 

Laten we het weer eens hebben over de natuur. De natuur wordt geassocieerd met wild, vrij, ontembaar en er heerst een eten-en-gegeten-worden – mentaliteit. Maar wilde vrije dieren hebben nu eenmaal de neiging om in de natuur onder te gaan, die zie je dus niet zo snel. Niet leuk voor mensen, want die zitten het liefst met de neus bovenop al dat natuurschoon.

Omdat wij mensen zulke grote hersenen hebben, bedachten we toen het circus en de dierentuin. Welke er het eerst was wil ik even vanaf zijn. Ik meen mij een expositie in Artis te herinneren. Ik bewonderde daar een sepia gekleurde foto waarop een meisje gekleed in lange rok met overvloedige strikken op de rug van een zebra zat. Conclusie: in de dierentuin zat ook een circus. Tam, getemd en opgehokt, bepoteld en letterlijk bezeten door mensen. Het enige wat het dier nog kon doen was nerveuze rondjes lopen door te kleine hokken en te eten wat het toegeworpen kreeg. Dat vonden de mensen zielig voor die beestjes. Dus dat moest anders.

We bedachten de Oostvaardersplassen. Het voorbeeld van veel wilde vrije beesten en ook nog eens goed zichtbaar. Bijna grappig dat daar ook nog zogenaamde Heckrunderen tussen lopen. Iedereen blij, zo natuurlijk kan natuur nou eenmaal zijn.

Ja… wacht even. In de wilde natuur gaan wilde dieren dood. Doordat ze opgegeten worden door andere dieren. Roofdieren. Maar die zitten nog steeds in de halfopen inrichting die safaridierentuin heet. Daar rijd je met een safarivoertuig doorheen en die houd je meestal dicht. Op een idioot Frans gezin na dat met kind op de arm even lekker uitstapt en bijna opgevreten worden door de aldaar aanwezige jachtluipaarden. Maar roofdieren lusten ook mensen, dus roofdieren vind je niet in de Oostvaardersplassen.

Geen roofdieren? Dan blijven veel van die wilde vrije dieren leven en die hoeven dus niet wild en angstig weg te rennen en kan de tijd rustig verdaan worden met eten en neu…. Eh, paren. En van paren, daar komen kleine beestjes van, die ook weer…

Dan is het eten op en gaan er wilde dieren dood door verhongering. De natuurlijke selectie slaat toe. De media is er als de wilde kippen bij. Dood en verderf, dat verkoopt! Je kan het met eigen ogen aanschouwen, Hét Drama van de Oostvaardersplassen. Middels een snertwandeling, what’s in a name?

Wilde dieren die zichtbaar doodgaan vinden mensen zielig. Dan moet er bijgevoerd worden. Komen er weer meer dieren bij, die bijgevoerd moeten worden. Totdat de ruimte op is. De wilde gemeente moet uitgedund worden en dat gebeurt met jagers in dienst van Staatsbosbeheer. En wederom, dat vinden mensen zielig.

En wat doen ze dan? Ze roepen op om de wilde dieren te redden. Ze jagen ze op, vangen ze en zetten ze op transport in trailers. Staatsbosbeheer heeft dan het nakijken want die zien ze nooit meer terug. En waar gaan ze dan naartoe? Keuze uit dierenwei of dierentuin… Natuurlijk.